Jommeke – De Zwarte Parel
Bij het zoeken naar voorbeelden om in ‘De Kovonita’s’ parodie te verwerken kwam ik dit tegen. Jommeke, album 192, ‘De Zwarte Parel’. De originele kaft leidt bij de eerste aanblik al onmiddelijk tot ondeugende gedachtes.
In het verhaal is de parel een oud familiestuk van Jommeke’s overgrootmoeder en blijkt zoveel waard te zijn dat zijn moeder er voor ontvoerd wordt. De parel komt zo in het bezit van een rijke emir, net als Marie die er als slavin bij wordt geschonken. Het hele gezelschap, inclusief Jommeke’s vader, reist af naar El Bazarnia om haar te gaan zoeken.
Verkleed als muzikanten komen ze het paleis binnen om op het feest van de emir op te treden maar ze spelen zo slecht dat de emir kwaad wordt. Ze gebruiken de Miekes als noodplan en zo moeten de meisjes zich opofferen om te gaan buikdansen.
Met niet al te veel om het lijf beginnen ze te dansen om de emir te vermaken en schamen zich vanwege de erotische bewegingen die ze moeten maken in de schaarse kleding. De bekende zwarte vestjes zijn te klein om de borsten te bedekken dus proberen ze die angstvallig te verbergen achter lange sluiers.
De sluiers zijn wel erg groot en de emir zou waarschijnlijk sneller tevreden zijn geweest als die een heel stuk korter waren. Een dun lapje stof over de pronte tietjes zou ook genoeg zijn.
In het geval dat het sensuele gedraai met de heupen de emir nog steeds niet kan behagen hebben de Miekes ook nog een plan B.
Mochten ze besluiten om dat uit te voeren zal vader wel even moeten slikken als hij ziet dat zijn dochters zich uit de kleren gaan strippen.
(drawing by I.A. 2017)